CRIPPLED - Αγγλικά-Γαλλικά μετάφραση

Γαλλικό λεξικό Oxford-Hachette

αγγλικά

γαλλικά

crippled [βρετ ˈkrɪpld, αμερικ ˈkrɪp(ə)ld] ΕΠΊΘ

1. crippled (physically) παρωχ or προσβλ:

crippled person

impotent

to be crippled with sth

être perclus de qc

2. crippled μτφ:

crippled person (by debt)

écrasé (by par)

crippled (by emotion)

effondré (by de)

crippled country, industry, economy

paralysé (by par)

crippled vehicle

hors d'usage

crippled ship

désemparé

I. cripple [βρετ ˈkrɪp(ə)l, αμερικ ˈkrɪpəl] ΟΥΣ (lame)

cripple παρωχ or προσβλ

impotent/-e αρσ/θηλ

II. cripple [βρετ ˈkrɪp(ə)l, αμερικ ˈkrɪpəl] ΡΉΜΑ μεταβ

1. cripple:

cripple (physically)

estropier

cripple (emotionally)

traumatiser

crippled for life

infirme à vie

2. cripple μτφ:

cripple country, industry, economy

paralyser

cripple ship

désemparer

cripple vehicle, equipment

mettre [qc] hors d'usage

cripple debt, burden: person, company

écraser

emotional cripple ΟΥΣ οικ

emotional cripple

personne θηλ bloquée sur le plan émotionnel

social cripple ΟΥΣ παρωχ or προσβλ

social cripple

handicapé/-e αρσ/θηλ social/-e μειωτ

the accident left him an orphan/a cripple

l'accident a fait de lui un orphelin/un invalide

γαλλικά

αγγλικά

perclus (percluse)

crippled (de with)

estropié (estropiée)

crippled

estropié (estropiée)

cripple παρωχ ou προσβλ

criblé de personne (de dettes)

crippled with

étrangler entreprise, économie

to cripple

στο λεξικό PONS

αγγλικά

γαλλικά

I. cripple [ˈkrɪpl] ΟΥΣ μειωτ

cripple

infirme αρσ θηλ

II. cripple [ˈkrɪpl] ΡΉΜΑ μεταβ

1. cripple (leave physically disabled):

cripple

estropier

2. cripple μτφ (seriously disable):

cripple

endommager

3. cripple (paralyze):

cripple

paralyser

γαλλικά

αγγλικά

estropié(e)

crippled

estropié(e)

cripple

impotent(e)

crippled

impotent(e)

cripple

estropier

to cripple

s'estropier

to be crippled

infirme de qc

to be crippled with sth

être perclus de rhumatismes

to be crippled with rheumatism

στο λεξικό PONS

αγγλικά

γαλλικά

I. cripple [ˈkrɪp·l] ΟΥΣ μειωτ

cripple

infirme αρσ θηλ

II. cripple [ˈkrɪp·l] ΡΉΜΑ μεταβ

1. cripple (leave physically disabled):

cripple

estropier

2. cripple μτφ (seriously disable):

cripple

endommager

3. cripple (paralyze):

cripple

paralyser

γαλλικά

αγγλικά

estropié(e)

crippled

estropié(e)

cripple

impotent(e)

crippled

impotent(e)

cripple

estropier

to cripple

estropier

to be crippled

être perclus de rhumatismes

to be crippled with rheumatism

infirme de qc

to be crippled with sth

Present

I	cripple
you	cripple
he/she/it	cripples
we	cripple
you	cripple
they	cripple

Past

I	crippled
you	crippled
he/she/it	crippled
we	crippled
you	crippled
they	crippled

Present Perfect

I	have	crippled
you	have	crippled
he/she/it	has	crippled
we	have	crippled
you	have	crippled
they	have	crippled

Past Perfect

I	had	crippled
you	had	crippled
he/she/it	had	crippled
we	had	crippled
you	had	crippled
they	had	crippled