I. ver·kra·chen* οικ ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα οικ
II. ver·kra·chen* οικ ΡΉΜΑ αμετάβ +sein
2. verkrachen (scheitern):
Exis·tenz <-, -en> [ɛksɪsˈtɛnts] ΟΥΣ θηλ
1. Existenz kein πλ (das Vorhandensein):
2. Existenz (Lebensgrundlage, Auskommen):
| ich | verkrache | mich |
|---|---|---|
| du | verkrachst | dich |
| er/sie/es | verkracht | sich |
| wir | verkrachen | uns |
| ihr | verkracht | euch |
| sie | verkrachen | sich |
| ich | verkrachte | mich |
|---|---|---|
| du | verkrachtest | dich |
| er/sie/es | verkrachte | sich |
| wir | verkrachten | uns |
| ihr | verkrachtet | euch |
| sie | verkrachten | sich |
| ich | habe | mich | verkracht |
|---|---|---|---|
| du | hast | dich | verkracht |
| er/sie/es | hat | sich | verkracht |
| wir | haben | uns | verkracht |
| ihr | habt | euch | verkracht |
| sie | haben | sich | verkracht |
| ich | hatte | mich | verkracht |
|---|---|---|---|
| du | hattest | dich | verkracht |
| er/sie/es | hatte | sich | verkracht |
| wir | hatten | uns | verkracht |
| ihr | hattet | euch | verkracht |
| sie | hatten | sich | verkracht |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.