στο λεξικό PONS
I. ver·en·gen* [fɛɐ̯ˈʔɛŋən] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. verengen ΙΑΤΡ, ΑΝΑΤ (sich zusammenziehen):
Ορολογία γεωγραφίας της Ernst Klett Sprachen
| ich | verenge | mich |
|---|---|---|
| du | verengst | dich |
| er/sie/es | verengt | sich |
| wir | verengen | uns |
| ihr | verengt | euch |
| sie | verengen | sich |
| ich | verengte | mich |
|---|---|---|
| du | verengtest | dich |
| er/sie/es | verengte | sich |
| wir | verengten | uns |
| ihr | verengtet | euch |
| sie | verengten | sich |
| ich | habe | mich | verengt |
|---|---|---|---|
| du | hast | dich | verengt |
| er/sie/es | hat | sich | verengt |
| wir | haben | uns | verengt |
| ihr | habt | euch | verengt |
| sie | haben | sich | verengt |
| ich | hatte | mich | verengt |
|---|---|---|---|
| du | hattest | dich | verengt |
| er/sie/es | hatte | sich | verengt |
| wir | hatten | uns | verengt |
| ihr | hattet | euch | verengt |
| sie | hatten | sich | verengt |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.