dérangé(e) [deʀɑ͂ʒe] ΕΠΊΘ
2. dérangé ΙΑΤΡ:
3. dérangé (désordonné):
I. déranger [deʀɑ͂ʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. déranger (gêner):
2. déranger (mettre en désordre):
II. déranger [deʀɑ͂ʒe] ΡΉΜΑ αμετάβ
III. déranger [deʀɑ͂ʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. déranger (se déplacer):
| je | dérange | 
|---|---|
| tu | déranges | 
| il/elle/on | dérange | 
| nous | dérangeons | 
| vous | dérangez | 
| ils/elles | dérangent | 
| je | dérangeais | 
|---|---|
| tu | dérangeais | 
| il/elle/on | dérangeait | 
| nous | dérangions | 
| vous | dérangiez | 
| ils/elles | dérangeaient | 
| je | dérangeai | 
|---|---|
| tu | dérangeas | 
| il/elle/on | dérangea | 
| nous | dérangeâmes | 
| vous | dérangeâtes | 
| ils/elles | dérangèrent | 
| je | dérangerai | 
|---|---|
| tu | dérangeras | 
| il/elle/on | dérangera | 
| nous | dérangerons | 
| vous | dérangerez | 
| ils/elles | dérangeront | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
