I. déranger [deʀɑ͂ʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. déranger (gêner):
2. déranger (mettre en désordre):
II. déranger [deʀɑ͂ʒe] ΡΉΜΑ αμετάβ
III. déranger [deʀɑ͂ʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. déranger (se déplacer):
| je | dérange |
|---|---|
| tu | déranges |
| il/elle/on | dérange |
| nous | dérangeons |
| vous | dérangez |
| ils/elles | dérangent |
| je | dérangeais |
|---|---|
| tu | dérangeais |
| il/elle/on | dérangeait |
| nous | dérangions |
| vous | dérangiez |
| ils/elles | dérangeaient |
| je | dérangeai |
|---|---|
| tu | dérangeas |
| il/elle/on | dérangea |
| nous | dérangeâmes |
| vous | dérangeâtes |
| ils/elles | dérangèrent |
| je | dérangerai |
|---|---|
| tu | dérangeras |
| il/elle/on | dérangera |
| nous | dérangerons |
| vous | dérangerez |
| ils/elles | dérangeront |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.