dérailler [deʀɑje] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. dérailler (sortir des rails) train:
- dérailler
-
2. dérailler οικ (déraisonner):
3. dérailler (mal fonctionner) machine, appareil:
- dérailler
-
| je | déraille |
|---|---|
| tu | dérailles |
| il/elle/on | déraille |
| nous | déraillons |
| vous | déraillez |
| ils/elles | déraillent |
| je | déraillais |
|---|---|
| tu | déraillais |
| il/elle/on | déraillait |
| nous | déraillions |
| vous | dérailliez |
| ils/elles | déraillaient |
| je | déraillai |
|---|---|
| tu | déraillas |
| il/elle/on | dérailla |
| nous | déraillâmes |
| vous | déraillâtes |
| ils/elles | déraillèrent |
| je | déraillerai |
|---|---|
| tu | dérailleras |
| il/elle/on | déraillera |
| nous | déraillerons |
| vous | déraillerez |
| ils/elles | dérailleront |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.