dérangeant(e) [deʀɑ͂ʒɑ͂, ɑ͂t] ΕΠΊΘ
1. dérangeant (qui arrive mal à propos):
2. dérangeant (qui provoque un malaise moral):
- dérangeant(e)
-
I. déranger [deʀɑ͂ʒe] ΡΉΜΑ μεταβ
1. déranger (gêner):
2. déranger (mettre en désordre):
II. déranger [deʀɑ͂ʒe] ΡΉΜΑ αμετάβ
III. déranger [deʀɑ͂ʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. déranger (se déplacer):
| je | dérange |
|---|---|
| tu | déranges |
| il/elle/on | dérange |
| nous | dérangeons |
| vous | dérangez |
| ils/elles | dérangent |
| je | dérangeais |
|---|---|
| tu | dérangeais |
| il/elle/on | dérangeait |
| nous | dérangions |
| vous | dérangiez |
| ils/elles | dérangeaient |
| je | dérangeai |
|---|---|
| tu | dérangeas |
| il/elle/on | dérangea |
| nous | dérangeâmes |
| vous | dérangeâtes |
| ils/elles | dérangèrent |
| je | dérangerai |
|---|---|
| tu | dérangeras |
| il/elle/on | dérangera |
| nous | dérangerons |
| vous | dérangerez |
| ils/elles | dérangeront |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν διαθέσιμα παραδείγματα προτάσεων
Δοκίμασε με μια άλλη καταχώριση.