gefallen1 [gəˈfalən]
gefallen part πρκ von fallen
fallen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] VERB αμετάβ +sein
fallen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] VERB αμετάβ +sein
| ich | gefalle | 
|---|---|
| du | gefällst | 
| er/sie/es | gefällt | 
| wir | gefallen | 
| ihr | gefallt | 
| sie | gefallen | 
| ich | gefiel | 
|---|---|
| du | gefielst | 
| er/sie/es | gefiel | 
| wir | gefielen | 
| ihr | gefielt | 
| sie | gefielen | 
| ich | habe | gefallen | 
|---|---|---|
| du | hast | gefallen | 
| er/sie/es | hat | gefallen | 
| wir | haben | gefallen | 
| ihr | habt | gefallen | 
| sie | haben | gefallen | 
| ich | hatte | gefallen | 
|---|---|---|
| du | hattest | gefallen | 
| er/sie/es | hatte | gefallen | 
| wir | hatten | gefallen | 
| ihr | hattet | gefallen | 
| sie | hatten | gefallen | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
