débauche [deboʃ] ΟΥΣ θηλ
1. débauche (vice):
2. débauche (abondance, excès):
II. débauché(e) [deboʃe] ΕΠΊΘ αρσ(θηλ)
I. débaucher [deboʃe] ΡΉΜΑ μεταβ
2. débaucher χιουμ οικ (pour aller s'amuser):
4. débaucher χιουμ απαρχ (dévoyer):
- débaucher qn
-
II. débaucher [deboʃe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
je | débauche |
---|---|
tu | débauches |
il/elle/on | débauche |
nous | débauchons |
vous | débauchez |
ils/elles | débauchent |
je | débauchais |
---|---|
tu | débauchais |
il/elle/on | débauchait |
nous | débauchions |
vous | débauchiez |
ils/elles | débauchaient |
je | débauchai |
---|---|
tu | débauchas |
il/elle/on | débaucha |
nous | débauchâmes |
vous | débauchâtes |
ils/elles | débauchèrent |
je | débaucherai |
---|---|
tu | débaucheras |
il/elle/on | débauchera |
nous | débaucherons |
vous | débaucherez |
ils/elles | débaucheront |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.