débauche [deboʃ] ΟΥΣ θηλ
1. débauche (vice):
2. débauche (abondance, excès):
II. débauché(e) [deboʃe] ΕΠΊΘ αρσ(θηλ)
I. débaucher [deboʃe] ΡΉΜΑ μεταβ
2. débaucher χιουμ οικ (pour aller s'amuser):
4. débaucher χιουμ απαρχ (dévoyer):
- débaucher qn
-
II. débaucher [deboʃe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
| je | débauche |
|---|---|
| tu | débauches |
| il/elle/on | débauche |
| nous | débauchons |
| vous | débauchez |
| ils/elles | débauchent |
| je | débauchais |
|---|---|
| tu | débauchais |
| il/elle/on | débauchait |
| nous | débauchions |
| vous | débauchiez |
| ils/elles | débauchaient |
| je | débauchai |
|---|---|
| tu | débauchas |
| il/elle/on | débaucha |
| nous | débauchâmes |
| vous | débauchâtes |
| ils/elles | débauchèrent |
| je | débaucherai |
|---|---|
| tu | débaucheras |
| il/elle/on | débauchera |
| nous | débaucherons |
| vous | débaucherez |
| ils/elles | débaucheront |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.