I. schleppen [ˈʃlɛpən] ΡΉΜΑ μεταβ
1. schleppen (schwer tragen):
2. schleppen (abschleppen):
II. schleppen [ˈʃlɛpən] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
I. schleppend ΕΠΊΘ
- schleppend Gang, Sprechweise
-
- schleppend Abfertigung, Bearbeitung
-
- schleppend Nachfrage
-
- schleppend Nachfrage
-
- schleppend Absatz
-
II. schleppend ΕΠΊΡΡ
| ich | schleppe |
|---|---|
| du | schleppst |
| er/sie/es | schleppt |
| wir | schleppen |
| ihr | schleppt |
| sie | schleppen |
| ich | schleppte |
|---|---|
| du | schlepptest |
| er/sie/es | schleppte |
| wir | schleppten |
| ihr | schlepptet |
| sie | schleppten |
| ich | habe | geschleppt |
|---|---|---|
| du | hast | geschleppt |
| er/sie/es | hat | geschleppt |
| wir | haben | geschleppt |
| ihr | habt | geschleppt |
| sie | haben | geschleppt |
| ich | hatte | geschleppt |
|---|---|---|
| du | hattest | geschleppt |
| er/sie/es | hatte | geschleppt |
| wir | hatten | geschleppt |
| ihr | hattet | geschleppt |
| sie | hatten | geschleppt |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.