Γαλλικό λεξικό Oxford-Hachette
 
  
 I. concilier [kɔ̃silje] ΡΉΜΑ μεταβ
-  concilia|teur
-  
στο λεξικό PONS
 
  
 | je | concilie | 
|---|---|
| tu | concilies | 
| il/elle/on | concilie | 
| nous | concilions | 
| vous | conciliez | 
| ils/elles | concilient | 
| je | conciliais | 
|---|---|
| tu | conciliais | 
| il/elle/on | conciliait | 
| nous | conciliions | 
| vous | conciliiez | 
| ils/elles | conciliaient | 
| je | conciliai | 
|---|---|
| tu | concilias | 
| il/elle/on | concilia | 
| nous | conciliâmes | 
| vous | conciliâtes | 
| ils/elles | concilièrent | 
| je | concilierai | 
|---|---|
| tu | concilieras | 
| il/elle/on | conciliera | 
| nous | concilierons | 
| vous | concilierez | 
| ils/elles | concilieront | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
 
  
 