I. bequem [bəˈkveːm] ΕΠΊΘ
1. bequem (angenehm):
II. bequem [bəˈkveːm] ΕΠΊΡΡ
1. bequem:
2. bequem (mühelos):
- bequem bedienen, handhaben
-
bequemen* ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα
1. bequemen (sich entschließen):
| ich | bequeme | mich |
|---|---|---|
| du | bequemst | dich |
| er/sie/es | bequemt | sich |
| wir | bequemen | uns |
| ihr | bequemt | euch |
| sie | bequemen | sich |
| ich | bequemte | mich |
|---|---|---|
| du | bequemtest | dich |
| er/sie/es | bequemte | sich |
| wir | bequemten | uns |
| ihr | bequemtet | euch |
| sie | bequemten | sich |
| ich | habe | mich | bequemt |
|---|---|---|---|
| du | hast | dich | bequemt |
| er/sie/es | hat | sich | bequemt |
| wir | haben | uns | bequemt |
| ihr | habt | euch | bequemt |
| sie | haben | sich | bequemt |
| ich | hatte | mich | bequemt |
|---|---|---|---|
| du | hattest | dich | bequemt |
| er/sie/es | hatte | sich | bequemt |
| wir | hatten | uns | bequemt |
| ihr | hattet | euch | bequemt |
| sie | hatten | sich | bequemt |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.