be·schmei·ßen* ΡΉΜΑ μεταβ ανώμ οικ
beschmeißen → bewerfen
be·wer·fen* ΡΉΜΑ μεταβ ανώμ
1. bewerfen (beschmeißen):
| ich | beschmeiße |
|---|---|
| du | beschmeißt |
| er/sie/es | beschmeißt |
| wir | beschmeißen |
| ihr | beschmeißt |
| sie | beschmeißen |
| ich | beschmiss |
|---|---|
| du | beschmissest |
| er/sie/es | beschmiss |
| wir | beschmissen |
| ihr | beschmisst |
| sie | beschmissen |
| ich | habe | beschmissen |
|---|---|---|
| du | hast | beschmissen |
| er/sie/es | hat | beschmissen |
| wir | haben | beschmissen |
| ihr | habt | beschmissen |
| sie | haben | beschmissen |
| ich | hatte | beschmissen |
|---|---|---|
| du | hattest | beschmissen |
| er/sie/es | hatte | beschmissen |
| wir | hatten | beschmissen |
| ihr | hattet | beschmissen |
| sie | hatten | beschmissen |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.