wett|ma·chen <macht wett, machte wett, hat wettgemacht> [ˈvɛtmaxn̩] ΡΉΜΑ μεταβ
1. wettmachen (aufholen):
- etw wettmachen
-
2. wettmachen (gutmachen):
- etw wettmachen
-
| ich | mache | wett |
|---|---|---|
| du | machst | wett |
| er/sie/es | macht | wett |
| wir | machen | wett |
| ihr | macht | wett |
| sie | machen | wett |
| ich | machte | wett |
|---|---|---|
| du | machtest | wett |
| er/sie/es | machte | wett |
| wir | machten | wett |
| ihr | machtet | wett |
| sie | machten | wett |
| ich | habe | wettgemacht |
|---|---|---|
| du | hast | wettgemacht |
| er/sie/es | hat | wettgemacht |
| wir | haben | wettgemacht |
| ihr | habt | wettgemacht |
| sie | haben | wettgemacht |
| ich | hatte | wettgemacht |
|---|---|---|
| du | hattest | wettgemacht |
| er/sie/es | hatte | wettgemacht |
| wir | hatten | wettgemacht |
| ihr | hattet | wettgemacht |
| sie | hatten | wettgemacht |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.