 
  
 um|fal·len <fällt um, fiel um, umgefallen> ΡΉΜΑ αμετάβ ανώμ +sein
2. umfallen (zu Boden fallen):
 
  
 | ich | falle | um | 
|---|---|---|
| du | fällst | um | 
| er/sie/es | fällt | um | 
| wir | fallen | um | 
| ihr | fallt | um | 
| sie | fallen | um | 
| ich | fiel | um | 
|---|---|---|
| du | fielst | um | 
| er/sie/es | fiel | um | 
| wir | fielen | um | 
| ihr | fielt | um | 
| sie | fielen | um | 
| ich | bin | umgefallen | 
|---|---|---|
| du | bist | umgefallen | 
| er/sie/es | ist | umgefallen | 
| wir | sind | umgefallen | 
| ihr | seid | umgefallen | 
| sie | sind | umgefallen | 
| ich | war | umgefallen | 
|---|---|---|
| du | warst | umgefallen | 
| er/sie/es | war | umgefallen | 
| wir | waren | umgefallen | 
| ihr | wart | umgefallen | 
| sie | waren | umgefallen | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
