ιταλικά
αγγλικά
I. imperativo [imperaˈtivo] ΕΠΊΘ
1. imperativo (che ordina):
- imperativo tono
-
- imperativo tono
-
2. imperativo ΓΛΩΣΣ:
- imperativo frase
-
3. imperativo ΝΟΜ:
II. imperativo [imperaˈtivo] ΟΥΣ αρσ
1. imperativo (obbligo):
- imperativo (della moda, di situazione)
- imperative di: of
2. imperativo ΓΛΩΣΣ:
- imperativo
-
3. imperativo ΦΙΛΟΣ:
- imperativo
-
III. imperativo [imperaˈtivo]
- imperativo categorico ΦΙΛΟΣ
-
- imperativo categorico ΦΙΛΟΣ
-
αγγλικά
ιταλικά
ιταλικά
αγγλικά
imperativo1 [im·pe·ra·ˈti:·vo] ΕΠΊΘ
1. imperativo (tono, esigenza):
- imperativo
-
ιδιωτισμοί:
- modo imperativo ΓΛΩΣΣ
-
imperativo2 ΟΥΣ αρσ ΓΛΩΣΣ, ΦΙΛΟΣ
- imperativo
-
- imperativo categorico
-
αγγλικά
ιταλικά
PONS OpenDictΠροσθήκη λήμματος
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Παραδείγματα από το λεξικό PONS (ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
- modo imperativo ΓΛΩΣΣ
- imperativo categorico
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
Comprensibilmente, il padre rifiuta in maniera categorica, facendo così arrabbiare la figlia.
it.wikipedia.org Alcock stesso fu categorico sulla posizione internazionale dei match del 1870 e si sentì responsabile di definire le regole sulla composizione delle squadre nazionali.
it.wikipedia.org Felix vorrebbe condurre lo stesso programma quindi, quando riceve un categorico "no", crea un suo programma personale condotto da una barca sul lago.
it.wikipedia.org Alla categorica negazione della proposta il capitano se andò furioso.
it.wikipedia.org Per variabili categoriche con più di due valori si utilizza il modello logit multinomiale.
it.wikipedia.org