στο Ιταλικό λεξικό Oxford-Paravia
I. imperativo [imperaˈtivo] ΕΠΊΘ
1. imperativo (che ordina):
- imperativo tono
- imperative
- imperativo tono
-
2. imperativo ΓΛΩΣΣ:
- imperativo frase
- imperative
3. imperativo ΝΟΜ:
- norme imperative
-
II. imperativo [imperaˈtivo] ΟΥΣ αρσ
1. imperativo (obbligo):
-
- imperative di: of
2. imperativo ΓΛΩΣΣ:
-
- imperative
3. imperativo ΦΙΛΟΣ:
-
- imperative
III. imperativo [imperaˈtivo]
- imperativo categorico ΦΙΛΟΣ
- categorical imperative
- imperativo categorico ΦΙΛΟΣ
- categorical imperative
- categorical imperative
-
- imperative
-
- imperative
- imperativo αρσ
- imperative
- imperativo αρσ
-
- imperativo αρσ
στο λεξικό PONS
imperativo1 [im·pe·ra·ˈti:·vo] ΕΠΊΘ
1. imperativo (tono, esigenza):
ιδιωτισμοί:
- modo imperativo ΓΛΩΣΣ
- imperative
imperativo2 ΟΥΣ αρσ ΓΛΩΣΣ, ΦΙΛΟΣ
-
- imperative
-
- categorical imperative
- imperative
- imperativo, -a
- imperative
- imperativo αρσ
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.
Παραδείγματα από το λεξικό PONS (ελεγμένα από τη συντακτική ομάδα)
- modo imperativo ΓΛΩΣΣ
- imperative
- categorical imperative