un·er·bitt·lich [ʊnʔɛɐ̯ˈbɪtlɪç] ΕΠΊΘ
1. unerbittlich (nicht umzustimmen):
-
- unerbittlich
-
- unerbittlich
-
- unerbittlich τυπικ
-
- unerbittlich
-
- unerbittlich
- inexorable person
- unerbittlich
-
- unerbittlich
-
- unerbittlich
-
- unerbittlich
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.