I. lüften [ˈlʏftən] VERB μεταβ/αμετάβ (der Luft aussetzen)
- lüften
-
Luft <-, Lüfte> [lʊft, pl: ˈlʏftə] SUBST θηλ
1. Luft (Atmosphäre, Gas):
2. Luft nur ενικ (Atem):
3. Luft nur ενικ μτφ (Spielraum):
Luft- und Raumfahrtindustrie <-> SUBST θηλ ενικ ΑΕΡΟ
| ich | lüfte |
|---|---|
| du | lüftest |
| er/sie/es | lüftet |
| wir | lüften |
| ihr | lüftet |
| sie | lüften |
| ich | lüftete |
|---|---|
| du | lüftetest |
| er/sie/es | lüftete |
| wir | lüfteten |
| ihr | lüftetet |
| sie | lüfteten |
| ich | habe | gelüftet |
|---|---|---|
| du | hast | gelüftet |
| er/sie/es | hat | gelüftet |
| wir | haben | gelüftet |
| ihr | habt | gelüftet |
| sie | haben | gelüftet |
| ich | hatte | gelüftet |
|---|---|---|
| du | hattest | gelüftet |
| er/sie/es | hatte | gelüftet |
| wir | hatten | gelüftet |
| ihr | hattet | gelüftet |
| sie | hatten | gelüftet |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.