I. lüften [ˈlʏftən] VERB μεταβ/αμετάβ (der Luft aussetzen)
- lüften
-
Luft <-, Lüfte> [lʊft, pl: ˈlʏftə] SUBST θηλ
1. Luft (Atmosphäre, Gas):
2. Luft nur ενικ (Atem):
3. Luft nur ενικ μτφ (Spielraum):
Luft- und Raumfahrtindustrie <-> SUBST θηλ ενικ ΑΕΡΟ
ich | lüfte |
---|---|
du | lüftest |
er/sie/es | lüftet |
wir | lüften |
ihr | lüftet |
sie | lüften |
ich | lüftete |
---|---|
du | lüftetest |
er/sie/es | lüftete |
wir | lüfteten |
ihr | lüftetet |
sie | lüfteten |
ich | habe | gelüftet |
---|---|---|
du | hast | gelüftet |
er/sie/es | hat | gelüftet |
wir | haben | gelüftet |
ihr | habt | gelüftet |
sie | haben | gelüftet |
ich | hatte | gelüftet |
---|---|---|
du | hattest | gelüftet |
er/sie/es | hatte | gelüftet |
wir | hatten | gelüftet |
ihr | hattet | gelüftet |
sie | hatten | gelüftet |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.