I. enfanter [ɑ͂fɑ͂te] ΡΉΜΑ αμετάβ λογοτεχνικό
-
- niederkommen τυπικ
enfantin(e) [ɑ͂fɑ͂tɛ͂, in] ΕΠΊΘ
1. enfantin (relatif à l'enfant):
2. enfantin μειωτ (puéril):
3. enfantin (simple):
beaux-enfants [bozɑ͂fɑ͂] ΟΥΣ αρσ πλ
enfants ΟΥΣ
| j' | enfante |
|---|---|
| tu | enfantes |
| il/elle/on | enfante |
| nous | enfantons |
| vous | enfantez |
| ils/elles | enfantent |
| j' | enfantais |
|---|---|
| tu | enfantais |
| il/elle/on | enfantait |
| nous | enfantions |
| vous | enfantiez |
| ils/elles | enfantaient |
| j' | enfantai |
|---|---|
| tu | enfantas |
| il/elle/on | enfanta |
| nous | enfantâmes |
| vous | enfantâtes |
| ils/elles | enfantèrent |
| j' | enfanterai |
|---|---|
| tu | enfanteras |
| il/elle/on | enfantera |
| nous | enfanterons |
| vous | enfanterez |
| ils/elles | enfanteront |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.