Γαλλικό λεξικό Oxford-Hachette
déficient (déficiente) [defisjɑ̃, ɑ̃t] ΕΠΊΘ
1. déficient ΙΑΤΡ:
2. déficient μτφ:
στο λεξικό PONS
I. déficient(e) [defisjɑ̃, jɑ̃t] ΕΠΊΘ
- déficient(e) intelligence, forces, personne
-
- déficient(e) raisonnement
-
- un enfant déficient (intellectuellement)
-
- un enfant déficient (physiquement)
-
II. déficient(e) [defisjɑ̃, jɑ̃t] ΟΥΣ αρσ(θηλ)
- déficient mental
-
I. déficient(e) [defisjɑ͂, jɑ͂t] ΕΠΊΘ
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.