toben [ˈtoːbən] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. toben +haben (wütend sein):
-  toben
-  
2. toben +haben (begeistert sein):
3. toben +haben (stürmisch sein):
| ich | tobe | 
|---|---|
| du | tobst | 
| er/sie/es | tobt | 
| wir | toben | 
| ihr | tobt | 
| sie | toben | 
| ich | tobte | 
|---|---|
| du | tobtest | 
| er/sie/es | tobte | 
| wir | tobten | 
| ihr | tobtet | 
| sie | tobten | 
| ich | habe | getobt | 
|---|---|---|
| du | hast | getobt | 
| er/sie/es | hat | getobt | 
| wir | haben | getobt | 
| ihr | habt | getobt | 
| sie | haben | getobt | 
| ich | hatte | getobt | 
|---|---|---|
| du | hattest | getobt | 
| er/sie/es | hatte | getobt | 
| wir | hatten | getobt | 
| ihr | hattet | getobt | 
| sie | hatten | getobt | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
