herbe [ɛʀb] ΟΥΣ θηλ
1. herbe ΒΟΤ:
2. herbe (en tant que végétation couvrante):
- herbe
- Grasbewuchs ουδ
3. herbe ΙΑΤΡ, ΜΑΓΕΙΡ:
4. herbe γαλλ αργκό (drogue):
- herbe
-
PONS OpenDictΠροσθήκη λήμματος
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Παραδείγματα από το λεξικό PONS (ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
De labourage ou griffage, réalisé dans le but d'aérer les sols et de supprimer des mauvaises herbes.
fr.wikipedia.org Son odeur s'apparente à celle de l'herbe coupée et est utilisée dans l'industrie de la parfumerie.
fr.wikipedia.org Cette herbe est également fauchée pour servir de fourrage.
fr.wikipedia.org Elle se déroule avant une messe où sont bénis des fleurs, des fruits et des herbes, pour protéger les maisons des orages.
fr.wikipedia.org Marcy, de retour, lui propose de fumer de l'herbe.
fr.wikipedia.org