I. dingue [dɛ͂g] ΕΠΊΘ οικ
1. dingue (fou, bizarre):
II. pingre [pɛ͂gʀ] ΟΥΣ αρσ θηλ οικ
congrès <πλ congrès> [kɔ͂gʀɛ] ΟΥΣ αρσ
1. congrès (réunion):
| je | dingue |
|---|---|
| tu | dingues |
| il/elle/on | dingue |
| nous | dinguons |
| vous | dinguez |
| ils/elles | dinguent |
| je | dinguais |
|---|---|
| tu | dinguais |
| il/elle/on | dinguait |
| nous | dinguions |
| vous | dinguiez |
| ils/elles | dinguaient |
| je | dinguai |
|---|---|
| tu | dinguas |
| il/elle/on | dingua |
| nous | dinguâmes |
| vous | dinguâtes |
| ils/elles | dinguèrent |
| je | dinguerai |
|---|---|
| tu | dingueras |
| il/elle/on | dinguera |
| nous | dinguerons |
| vous | dinguerez |
| ils/elles | dingueront |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.