ehren ΡΉΜΑ μεταβ
geehrt [gəˈʔeːɐt] ΕΠΊΘ
1. geehrt (bei mündlicher Anrede):
| ich | ehre | 
|---|---|
| du | ehrst | 
| er/sie/es | ehrt | 
| wir | ehren | 
| ihr | ehrt | 
| sie | ehren | 
| ich | ehrte | 
|---|---|
| du | ehrtest | 
| er/sie/es | ehrte | 
| wir | ehrten | 
| ihr | ehrtet | 
| sie | ehrten | 
| ich | habe | geehrt | 
|---|---|---|
| du | hast | geehrt | 
| er/sie/es | hat | geehrt | 
| wir | haben | geehrt | 
| ihr | habt | geehrt | 
| sie | haben | geehrt | 
| ich | hatte | geehrt | 
|---|---|---|
| du | hattest | geehrt | 
| er/sie/es | hatte | geehrt | 
| wir | hatten | geehrt | 
| ihr | hattet | geehrt | 
| sie | hatten | geehrt | 
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.