I. accomplir [akɔ͂pliʀ] ΡΉΜΑ μεταβ
1. accomplir (s'acquitter de):
2. accomplir (exécuter):
- accomplir (miracle, prodiges)
-
| j' | accomplis |
|---|---|
| tu | accomplis |
| il/elle/on | accomplit |
| nous | accomplissons |
| vous | accomplissez |
| ils/elles | accomplissent |
| j' | accomplissais |
|---|---|
| tu | accomplissais |
| il/elle/on | accomplissait |
| nous | accomplissions |
| vous | accomplissiez |
| ils/elles | accomplissaient |
| j' | accomplis |
|---|---|
| tu | accomplis |
| il/elle/on | accomplit |
| nous | accomplîmes |
| vous | accomplîtes |
| ils/elles | accomplirent |
| j' | accomplirai |
|---|---|
| tu | accompliras |
| il/elle/on | accomplira |
| nous | accomplirons |
| vous | accomplirez |
| ils/elles | accompliront |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.