wilful βρετ, willful αμερικ [βρετ ˈwɪlfʊl, ˈwɪlf(ə)l, αμερικ ˈwɪlfəl] ΕΠΊΘ
1. wilful (headstrong):
- wilful person, behaviour
-
2. wilful (deliberate):
- wilful damage, disobedience
-
3. wilful ΝΟΜ:
- wilful murder, misconduct
-
PONS OpenDictΠροσθήκη λήμματος
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Παραδείγματα από το λεξικό PONS (ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
- wilful murder
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
Sheila is initially charged with wilful damage, until she pays for a new camera and writes a letter of apology.
en.wikipedia.org Its work in multi-source soundscapes and ambient mashup is informed by appropriation and wilful detournement.
en.wikipedia.org Eccentric and wilful, they put out material that does not necessarily want to fit in with any current trend.
en.wikipedia.org Misrepresentation may be wilful and may thus mean the same thing as deceit.
en.wikipedia.org But if one is forced by necessity, without wilful disobedience, nor transgressing due limits, then there is no sin on him.
en.wikipedia.org