Oxford Spanish Dictionary
impertinente1 ΕΠΊΘ
1. impertinente (descarado, irrespetuoso):
- impertinente persona
-
- impertinente pregunta/risa/tono
-
2. impertinente (inoportuno, fuera de lugar):
3. impertinente τυπικ (no relevante):
- impertinente
-
impertinente2 ΟΥΣ αρσ θηλ
1. impertinente (persona):
2. impertinente <impertinentes mpl >:
στο λεξικό PONS
I. impertinente ΕΠΊΘ
1. impertinente (insolente, descarado):
- impertinente
-
- impertinente
-
2. impertinente (inoportuno):
- impertinente
-
3. impertinente (pesado):
- impertinente
-
II. impertinente ΟΥΣ αρσ θηλ
- impertinente
-
impertinente [im·per·ti·ˈnen·te] ΕΠΊΘ
1. impertinente (insolente):
- impertinente
-
- impertinente
-
2. impertinente (inoportuno):
- impertinente
-
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν διαθέσιμα παραδείγματα προτάσεων
Δοκίμασε με μια άλλη καταχώριση.