heulen [ˈhɔɪlən] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. heulen οικ (weinen):
Heulen <-s; χωρίς πλ> ΟΥΣ ουδ
1. Heulen οικ (Weinen):
- Heulen eines Kindes
-
3. Heulen (Geräusch):
- Heulen eines Motors
- rugissement αρσ
- Heulen einer Sirene
- mugissement αρσ
ιδιωτισμοί:
- Heulen und Zähneklappern ΒΊΒΛΟς
-
| ich | heule |
|---|---|
| du | heulst |
| er/sie/es | heult |
| wir | heulen |
| ihr | heult |
| sie | heulen |
| ich | heulte |
|---|---|
| du | heultest |
| er/sie/es | heulte |
| wir | heulten |
| ihr | heultet |
| sie | heulten |
| ich | habe | geheult |
|---|---|---|
| du | hast | geheult |
| er/sie/es | hat | geheult |
| wir | haben | geheult |
| ihr | habt | geheult |
| sie | haben | geheult |
| ich | hatte | geheult |
|---|---|---|
| du | hattest | geheult |
| er/sie/es | hatte | geheult |
| wir | hatten | geheult |
| ihr | hattet | geheult |
| sie | hatten | geheult |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.