autorisé(e) [otoʀize] ΕΠΊΘ
1. autorisé:
2. autorisé (ayant pouvoir):
autoriser [otoʀize] ΡΉΜΑ μεταβ
1. autoriser (permettre):
2. autoriser (rendre licite):
autoriser ΡΉΜΑ
| j' | autorise |
|---|---|
| tu | autorises |
| il/elle/on | autorise |
| nous | autorisons |
| vous | autorisez |
| ils/elles | autorisent |
| j' | autorisais |
|---|---|
| tu | autorisais |
| il/elle/on | autorisait |
| nous | autorisions |
| vous | autorisiez |
| ils/elles | autorisaient |
| j' | autorisai |
|---|---|
| tu | autorisas |
| il/elle/on | autorisa |
| nous | autorisâmes |
| vous | autorisâtes |
| ils/elles | autorisèrent |
| j' | autoriserai |
|---|---|
| tu | autoriseras |
| il/elle/on | autorisera |
| nous | autoriserons |
| vous | autoriserez |
| ils/elles | autoriseront |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.