I. entschuldigen [ɛntˈʃʊldɪgən] VERB μεταβ
1. entschuldigen (verzeihen):
2. entschuldigen (rechtfertigen):
II. entschuldigen [ɛntˈʃʊldɪgən] VERB αυτοπ ρήμα
entschuldigen sich entschuldigen (um Verzeihung bitten):
| ich | entschuldige |
|---|---|
| du | entschuldigst |
| er/sie/es | entschuldigt |
| wir | entschuldigen |
| ihr | entschuldigt |
| sie | entschuldigen |
| ich | entschuldigte |
|---|---|
| du | entschuldigtest |
| er/sie/es | entschuldigte |
| wir | entschuldigten |
| ihr | entschuldigtet |
| sie | entschuldigten |
| ich | habe | entschuldigt |
|---|---|---|
| du | hast | entschuldigt |
| er/sie/es | hat | entschuldigt |
| wir | haben | entschuldigt |
| ihr | habt | entschuldigt |
| sie | haben | entschuldigt |
| ich | hatte | entschuldigt |
|---|---|---|
| du | hattest | entschuldigt |
| er/sie/es | hatte | entschuldigt |
| wir | hatten | entschuldigt |
| ihr | hattet | entschuldigt |
| sie | hatten | entschuldigt |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.