Pin·ne <-, -n> [ˈpɪnə] ΟΥΣ θηλ
1. Pinne ΝΑΥΣ:
2. Pinne (spitzer Stift, auf dem die Magnetnadel des Kompasses ruht):
4. Pinne βορειογερμ (kleiner Nagel, Reißzwecke):
-  Pinne
-  
| ich | pinne | an | 
|---|---|---|
| du | pinnst | an | 
| er/sie/es | pinnt | an | 
| wir | pinnen | an | 
| ihr | pinnt | an | 
| sie | pinnen | an | 
| ich | pinnte | an | 
|---|---|---|
| du | pinntest | an | 
| er/sie/es | pinnte | an | 
| wir | pinnten | an | 
| ihr | pinntet | an | 
| sie | pinnten | an | 
| ich | habe | angepinnt | 
|---|---|---|
| du | hast | angepinnt | 
| er/sie/es | hat | angepinnt | 
| wir | haben | angepinnt | 
| ihr | habt | angepinnt | 
| sie | haben | angepinnt | 
| ich | hatte | angepinnt | 
|---|---|---|
| du | hattest | angepinnt | 
| er/sie/es | hatte | angepinnt | 
| wir | hatten | angepinnt | 
| ihr | hattet | angepinnt | 
| sie | hatten | angepinnt | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
