Pin·ne <-, -n> [ˈpɪnə] ΟΥΣ θηλ
1. Pinne ΝΑΥΣ:
2. Pinne (spitzer Stift, auf dem die Magnetnadel des Kompasses ruht):
4. Pinne βορειογερμ (kleiner Nagel, Reißzwecke):
- Pinne
-
| ich | pinne | an |
|---|---|---|
| du | pinnst | an |
| er/sie/es | pinnt | an |
| wir | pinnen | an |
| ihr | pinnt | an |
| sie | pinnen | an |
| ich | pinnte | an |
|---|---|---|
| du | pinntest | an |
| er/sie/es | pinnte | an |
| wir | pinnten | an |
| ihr | pinntet | an |
| sie | pinnten | an |
| ich | habe | angepinnt |
|---|---|---|
| du | hast | angepinnt |
| er/sie/es | hat | angepinnt |
| wir | haben | angepinnt |
| ihr | habt | angepinnt |
| sie | haben | angepinnt |
| ich | hatte | angepinnt |
|---|---|---|
| du | hattest | angepinnt |
| er/sie/es | hatte | angepinnt |
| wir | hatten | angepinnt |
| ihr | hattet | angepinnt |
| sie | hatten | angepinnt |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.