Στον περιηγητή σας απενεργοποιήθηκε το JavaScript. Αν το ενεργοποιήσετε θα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις προχωρημένς λειτουργίες του PONS Online (ασκήσεις λεξιλογίου κ.α.).

Γαλλικά » Γερμανικά

Μεταφράσεις για „etwaiger“ στο λεξικό Γαλλικά » Γερμανικά

(Μετάβαση προς Γερμανικά » Γαλλικά)

Περιληπτική εμφάνιση όλων των αποτελεσμάτων αναζήτησης

exiger: μεταβατικό ρήμα
transiger: αμετάβατο ρήμα
affliger: I. μεταβατικό ρήμα II. αντωνυμικό ρήμα
corriger: I. μεταβατικό ρήμα II. αντωνυμικό ρήμα
déneiger: μεταβατικό ρήμα
infliger: μεταβατικό ρήμα
négliger: I. μεταβατικό ρήμα II. αντωνυμικό ρήμα
reneiger: αμετάβατο ρήμα
voltiger: αμετάβατο ρήμα
fustiger: μεταβατικό ρήμα
ériger: I. μεταβατικό ρήμα II. αντωνυμικό ρήμα
figer: I. μεταβατικό ρήμα II. αντωνυμικό ρήμα
neiger: αμετάβατο ρήμα
Niger: όνομα
piger: αμετάβατο ή μεταβατικό ρήμα
diriger: I. αμετάβατο ρήμα II. μεταβατικό ρήμα III. αντωνυμικό ρήμα
mitiger: μεταβατικό ρήμα
obliger: I. μεταβατικό ρήμα II. αντωνυμικό ρήμα III. αμετάβατο ρήμα
rédiger: μεταβατικό ρήμα

Βλέπετε αποτελέσματα που γράφονται παρόμοια: exiger , transiger , rédiger , obliger , mitiger , diriger , piger , Niger , neiger , figer , ériger , fustiger , voltiger , reneiger , négliger , infliger , déneiger , corriger και affliger

exiger [ɛgziʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

1. exiger (réclamer):

exiger (explication, rançon)

exiger (explication, rançon)

exiger des références

Referenzen erbitten

exiger réparation

Wiedergutmachung verlangen [o. fordern]

exiger beaucoup de qn

hohe Ansprüche an jdn stellen

exiger trop de qn

jdn überfordern

exiger que qn fasse qc

verlangen [o. fordern] , dass jd etw tut

2. exiger (nécessiter):

exiger personne, animal, plante:

exiger travail:

exiger que qn fasse qc circonstances:

erfordern, dass jd etw tut

exiger que qn fasse qc politesse:

gebieten, dass jd etw tut

transiger [tʀɑ͂ziʒe] ΡΉΜΑ αμετάβ

1. transiger (faire un compromis):

transiger avec le collègue sur un aspect

über einen Aspekt mit dem Kollegen einen Kompromiss schließen

transiger avec l'injustice

sich mit der Ungerechtigkeit abfinden

transiger avec qn/qc

sich mit jdm/einer S. abfinden

transiger sur l'honneur

es mit der Ehre nicht so genau nehmen

transiger sur un point

in einem Punkt nachgeben

2. transiger ΝΟΜ:

einen Vergleich schließen

sich vergleichen

I . affliger [afliʒe] ΡΉΜΑ μεταβ λογοτεχνικό

affliger (désoler) nouvelle, événement:

traurig machen [o. stimmen τυπικ]

affliger qn

jdm das Herz schwer machen

affliger qn

jdm Kummer bereiten

II . affliger [afliʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα λογοτεχνικό

je m'afflige de faire cela

es betrübt [o. bekümmert] mich, das zu tun

I . corriger [kɔʀiʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

1. corriger (relever les fautes):

corriger (copie)

texte qui doit être corrigé

korrekturbedürftiger Text

2. corriger (supprimer les fautes):

corriger Η/Υ (erreurs)

3. corriger (rectifier):

corriger (théorie, jugement, prévisions)

corriger (abus, mauvaise habitude)

corriger les prix à la hausse/à la baisse

die Preise nach oben/nach unten korrigieren [o. berichtigen]

corriger les prix à la hausse/à la baisse

eine Preiskorrektur nach oben/unten vornehmen

statistiques corrigées

bereinigte Statistiken

corrigé(e) de l'influence des prix

corrigé(e) du taux d'inflation

inflationsbereinigt

corrigé(e) des variations saisonnières

saisonbereinigt

4. corriger (désaccoutumer):

corriger qn de qc

jdm etw abgewöhnen

corriger qn de qc

jdn von etw kurieren

5. corriger (punir):

se faire corriger par qn

von jdm Schläge beziehen

II . corriger [kɔʀiʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα

1. corriger:

se corriger (devenir raisonnable)

2. corriger (se désaccoutumer):

se corriger de qc

sich δοτ etw abgewöhnen

déneiger [deneʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

[vom Schnee frei]räumen

infliger [ɛ͂fliʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

1. infliger:

infliger une amende à qn pour qc

gegen jdn wegen etw eine Geldbuße verhängen

infliger un châtiment à qn

infliger une peine à qn

eine Strafe über jdn verhängen

2. infliger (faire subir):

infliger (coups)

infliger (politique)

auferlegen χιουμ

infliger un récit à qn

jdn mit einem Bericht behelligen

infliger sa présence à qn

sich jdm aufdrängen

infliger un affront à qn

jdn bloßstellen

infliger un affront à qn

I . négliger [negliʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

1. négliger:

négliger (devoirs, santé, tenue)

vernachlässigen

négliger (occasion)

ungenutzt lassen

négliger (conseil, détail, fait)

unbeachtet [o. außer Acht] lassen

2. négliger (délaisser):

négliger (ami, épouse)

vernachlässigen

3. négliger (omettre de faire):

être négligé(e)

ungenutzt [o. unversucht] bleiben

négliger de faire qc

es versäumen [o. unterlassen] , etw zu tun

II . négliger [negliʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα

se négliger

sich vernachlässigen

reneiger [ʀəneʒe] ΡΉΜΑ αμετάβ απρόσ

es schneit wieder

voltiger [vɔltiʒe] ΡΉΜΑ αμετάβ

1. voltiger (voler çà et là):

hin- und herfliegen

2. voltiger (flotter légèrement):

faire voltiger qc

etw durch die Luft wirbeln

fustiger [fystiʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

1. fustiger λογοτεχνικό (flageller):

geißeln λογοτεχνικό

2. fustiger (critiquer):

I . ériger [eʀiʒe] ΡΉΜΑ μεταβ τυπικ

1. ériger (dresser, élever):

ériger (monument, temple)

ériger (obélisque)

2. ériger ΓΡΑΦΕΙΟΚΡ:

ériger (commission)

ins Leben rufen

ériger (commission)

3. ériger (élever au rang de):

ériger qn en martyr/qc en règle générale

jdn zu einem Märtyrer machen/etw zu einer Regel erheben

ériger qc en loi

etw zum Gesetz erklären

II . ériger [eʀiʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα τυπικ

s'ériger en moraliste/juge

sich als Moralapostel aufspielen/sich zum Richter machen

s’ériger en qc

als etw fungieren

I . figer [fiʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

1. figer (durcir):

figer (graisse, huile)

fest werden lassen

2. figer (horrifier):

figer qn surprise, terreur:

erstarren lassen

l'épouvante le figea sur place

er war starr vor Schreck

figer le sang à qn

jds Blut erstarren [o. gefrieren] lassen

II . figer [fiʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα

1. figer (durcir):

se figer graisse, huile:

se figer sauce:

se figer sang:

se figer regard, visage:

se figer sourire:

se figer sourire:

2. figer (s'immobiliser):

se figer au garde-à-vous

[in seiner Bewegung] erstarren

se figer dans une attitude de refus

sich beharrlich weigern

neiger [neʒe] ΡΉΜΑ αμετάβ απρόσ

Niger [niʒɛʀ] ΟΥΣ αρσ

Niger ουδ

piger [piʒe] ΡΉΜΑ μεταβ, αμετάβ οικ

kapieren οικ

ne rien piger

nur Bahnhof verstehen οικ

I . diriger [diʀiʒe] ΡΉΜΑ αμετάβ

die Leitung [o. Führung] haben

II . diriger [diʀiʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

1. diriger:

diriger (administration, société, journal)

diriger (entreprise, groupe industriel)

diriger (entreprise, groupe industriel)

diriger (syndicat, personnes, procès)

diriger (musicien, orchestre)

diriger (mouvement)

diriger (manœuvre)

diriger (manœuvre)

diriger (instincts)

diriger une petite entreprise

ein Kleingewerbe betreiben

2. diriger (être le moteur de) chose:

3. diriger (piloter):

diriger (voiture)

diriger (voiture)

diriger (avion, bateau)

diriger un avion/bateau sur Marseille

ein Flugzeug/Schiff nach Marseille steuern

4. diriger (faire aller):

diriger qn vers la gare

jdn in Richtung αιτ Bahnhof schicken

diriger un colis sur Paris

ein Päckchen nach Paris schicken

être dirigé(e) sur [ou vers] qc véhicule, convoi:

über etw αιτ geleitet werden

5. diriger (orienter):

diriger une arme contre qn/qc

eine Waffe auf [o. gegen] jdn/etw richten

diriger son regard vers [ou sur] qn/qc

seinen Blick auf jdn/etw richten

être dirigé(e) vers la gauche flèche, pancarte:

nach links zeigen

être dirigé(e) contre qn/qc attaque, article:

gegen jdn/etw gerichtet sein

être dirigé(e) contre qn/qc attaque, article:

sich gegen jdn/etw richten

III . diriger [diʀiʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα

1. diriger:

se diriger vers qn/qc personne:

auf jdn/etw zusteuern [o. zugehen]

se diriger vers qn/qc véhicule:

auf jdn/etw zufahren [o. zusteuern]

se diriger vers qn/qc μτφ

jdm/einer S. näher kommen

se diriger vers qn/qc μτφ

sich auf jdn/etw zubewegen

se diriger vers Marseille avion, bateau:

Kurs αρσ auf Marseille nehmen

2. diriger (s'orienter):

se diriger vers le nord aiguille:

nach Norden αρσ zeigen

se diriger vers la médecine étudiant:

die medizinische Laufbahn einschlagen

mitiger [mitiʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

mitiger απαρχ:

I . obliger [ɔbliʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

1. obliger (forcer):

obliger qn à faire qc

jdn zwingen, etw zu tun

obliger qn à prendre des congés

jdn zwangsbeurlauben οικ

être obligé(e) de faire qc

etw tun müssen

être obligé(e) de faire qc (être astreint)

gezwungen sein, etw zu tun

être obligé(e) d'entrer dans un bâtiment

in ein Gebäude hineingehen müssen [o. hineinmüssen οικ]

on était bien obligés !

es blieb uns [ja] nichts anderes übrig!

2. obliger:

obliger (contraindre moralement)

obliger (astreindre)

zwangsverpflichten

être obligé(e) à qc

zu etw verpflichtet sein

3. obliger ΝΟΜ:

obligé(e) par la loi

gesetzlich verpflichtet

être obligé(e) juridiquement de faire qc

rechtlich verpflichtet sein etw zu tun

être obligé(e) à la présentation du bilan

zur Rechnungslegung verpflichtet sein

être obligé(e) au silence [ou au secret professionnel]

zur Verschwiegenheit verpflichtet sein

être obligé(e) de déclarer l'avarie à l'assureur

andienungspflichtig sein

être obligé(e) de garder une entière discrétion

zur Verschwiegenheit verpflichtet sein

obligé(e) de rendre compte

rechenschaftspflichtig

4. obliger (rendre service à):

jdm einen Gefallen tun

vous m'avez obligé(e) par votre réponse rapide

für Ihre schnelle Antwort bin ich Ihnen dankbar

II . obliger [ɔbliʒe] ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα (s'engager)

s'obliger à faire qc

sich verpflichten, etw zu tun

III . obliger [ɔbliʒe] ΡΉΜΑ αμετάβ

rédiger [ʀediʒe] ΡΉΜΑ μεταβ

rédiger (contrat, procès-verbal)

rédiger (contrat, procès-verbal)

rédiger (contrat, procès-verbal)

rédiger (revue)

rédiger qc conçu(e) pour l'utilisateur

etw benutzerorientiert abfassen

Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?

Καταχωρίστε νέο λήμμα.

Αναζήτηση στο λεξικό

Γαλλικά

Σελίδα στα Deutsch | Български | Ελληνικά | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina