schief|tretenπαλαιότ
schieftreten → schief II.1
I. schief [ʃiːf] ΕΠΊΘ
| ich | trete | schief |
|---|---|---|
| du | trittst | schief |
| er/sie/es | tritt | schief |
| wir | treten | schief |
| ihr | tretet | schief |
| sie | treten | schief |
| ich | trat | schief |
|---|---|---|
| du | tratst / tratest | schief |
| er/sie/es | trat | schief |
| wir | traten | schief |
| ihr | tratet | schief |
| sie | traten | schief |
| ich | habe | schiefgetreten |
|---|---|---|
| du | hast | schiefgetreten |
| er/sie/es | hat | schiefgetreten |
| wir | haben | schiefgetreten |
| ihr | habt | schiefgetreten |
| sie | haben | schiefgetreten |
| ich | hatte | schiefgetreten |
|---|---|---|
| du | hattest | schiefgetreten |
| er/sie/es | hatte | schiefgetreten |
| wir | hatten | schiefgetreten |
| ihr | hattet | schiefgetreten |
| sie | hatten | schiefgetreten |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.