

buck·lig [ˈbʊklɪç] ΕΠΊΘ οικ
bucklig → buckelig
bu·cke·lig [ˈbʊkəlɪç], buck·lig [ˈbʊklɪç] ΕΠΊΘ οικ
1. buckelig (mit einem Buckel):
bu·cke·lig [ˈbʊkəlɪç], buck·lig [ˈbʊklɪç] ΕΠΊΘ οικ
1. buckelig (mit einem Buckel):


-
- bucklig
-
- bucklig
-
- bucklig
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Δεν υπάρχουν παραδειγματικές προτάσεις.
Δοκιμάστε ένα άλλο λήμμα.