bindend ΕΠΊΘ (verbindlich)
- bindend ΝΟΜ
-
I. binden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] VERB μεταβ
II. binden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] VERB αυτοπ ρήμα sich binden
1. binden (sich festbinden):
2. binden (sich verpflichten):
| ich | binde |
|---|---|
| du | bindest |
| er/sie/es | bindet |
| wir | binden |
| ihr | bindet |
| sie | binden |
| ich | band |
|---|---|
| du | bandest / bandst |
| er/sie/es | band |
| wir | banden |
| ihr | bandet |
| sie | banden |
| ich | habe | gebunden |
|---|---|---|
| du | hast | gebunden |
| er/sie/es | hat | gebunden |
| wir | haben | gebunden |
| ihr | habt | gebunden |
| sie | haben | gebunden |
| ich | hatte | gebunden |
|---|---|---|
| du | hattest | gebunden |
| er/sie/es | hatte | gebunden |
| wir | hatten | gebunden |
| ihr | hattet | gebunden |
| sie | hatten | gebunden |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν διαθέσιμα παραδείγματα προτάσεων
Δοκίμασε με μια άλλη καταχώριση.