berechtigen [bəˈrɛçtɪgən] VERB μεταβ
1. berechtigen (befugen):
2. berechtigen (rechtfertigen):
berechtigt ΕΠΊΘ
1. berechtigt (befugt):
2. berechtigt (rechtmäßig):
3. berechtigt (Zweifel, Stolz):
4. berechtigt ΝΟΜ (ein Recht innehabend):
| ich | berechtige |
|---|---|
| du | berechtigst |
| er/sie/es | berechtigt |
| wir | berechtigen |
| ihr | berechtigt |
| sie | berechtigen |
| ich | berechtigte |
|---|---|
| du | berechtigtest |
| er/sie/es | berechtigte |
| wir | berechtigten |
| ihr | berechtigtet |
| sie | berechtigten |
| ich | habe | berechtigt |
|---|---|---|
| du | hast | berechtigt |
| er/sie/es | hat | berechtigt |
| wir | haben | berechtigt |
| ihr | habt | berechtigt |
| sie | haben | berechtigt |
| ich | hatte | berechtigt |
|---|---|---|
| du | hattest | berechtigt |
| er/sie/es | hatte | berechtigt |
| wir | hatten | berechtigt |
| ihr | hattet | berechtigt |
| sie | hatten | berechtigt |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Παραδείγματα από το λεξικό PONS (ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
- berechtigtes Interesse