I. grouiller [gʀuje] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. grouiller (s'agiter):
- la fourmilière grouille
-
| je | grouille |
|---|---|
| tu | grouilles |
| il/elle/on | grouille |
| nous | grouillons |
| vous | grouillez |
| ils/elles | grouillent |
| je | grouillais |
|---|---|
| tu | grouillais |
| il/elle/on | grouillait |
| nous | grouillions |
| vous | grouilliez |
| ils/elles | grouillaient |
| je | grouillai |
|---|---|
| tu | grouillas |
| il/elle/on | grouilla |
| nous | grouillâmes |
| vous | grouillâtes |
| ils/elles | grouillèrent |
| je | grouillerai |
|---|---|
| tu | grouilleras |
| il/elle/on | grouillera |
| nous | grouillerons |
| vous | grouillerez |
| ils/elles | grouilleront |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.