I. tönen [ˈtøːnən] VERB αμετάβ
Ton2 <-(e)s, Töne> [toːn, pl: ˈtøːnə] SUBST αρσ
2. Ton ΜΟΥΣ:
3. Ton (Äußerung, Laut):
4. Ton SUBST mst ενικ μτφ (Umgangston):
ich | töne |
---|---|
du | tönst |
er/sie/es | tönt |
wir | tönen |
ihr | tönt |
sie | tönen |
ich | tönte |
---|---|
du | töntest |
er/sie/es | tönte |
wir | tönten |
ihr | töntet |
sie | tönten |
ich | habe | getönt |
---|---|---|
du | hast | getönt |
er/sie/es | hat | getönt |
wir | haben | getönt |
ihr | habt | getönt |
sie | haben | getönt |
ich | hatte | getönt |
---|---|---|
du | hattest | getönt |
er/sie/es | hatte | getönt |
wir | hatten | getönt |
ihr | hattet | getönt |
sie | hatten | getönt |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.