schielen [ˈʃiːlən] VERB αμετάβ
1. schielen ΙΑΤΡ:
2. schielen (begehren, heimlich blicken):
-
- κρυφοκοιτάζω +αιτ
| ich | schiele |
|---|---|
| du | schielst |
| er/sie/es | schielt |
| wir | schielen |
| ihr | schielt |
| sie | schielen |
| ich | schielte |
|---|---|
| du | schieltest |
| er/sie/es | schielte |
| wir | schielten |
| ihr | schieltet |
| sie | schielten |
| ich | habe | geschielt |
|---|---|---|
| du | hast | geschielt |
| er/sie/es | hat | geschielt |
| wir | haben | geschielt |
| ihr | habt | geschielt |
| sie | haben | geschielt |
| ich | hatte | geschielt |
|---|---|---|
| du | hattest | geschielt |
| er/sie/es | hatte | geschielt |
| wir | hatten | geschielt |
| ihr | hattet | geschielt |
| sie | hatten | geschielt |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.