ruhen [ˈruːən] VERB αμετάβ
1. ruhen (ausruhen):
2. ruhen (von Arbeit, Verkehr):
- ruhen
-
3. ruhen (von Waffen):
- ruhen
-
4. ruhen ΝΟΜ:
- ruhen
-
5. ruhen (Phrasen):
- ruhen lassen (Angelegenheit)
-
| ich | ruhe |
|---|---|
| du | ruhst |
| er/sie/es | ruht |
| wir | ruhen |
| ihr | ruht |
| sie | ruhen |
| ich | ruhte |
|---|---|
| du | ruhtest |
| er/sie/es | ruhte |
| wir | ruhten |
| ihr | ruhtet |
| sie | ruhten |
| ich | habe | geruht |
|---|---|---|
| du | hast | geruht |
| er/sie/es | hat | geruht |
| wir | haben | geruht |
| ihr | habt | geruht |
| sie | haben | geruht |
| ich | hatte | geruht |
|---|---|---|
| du | hattest | geruht |
| er/sie/es | hatte | geruht |
| wir | hatten | geruht |
| ihr | hattet | geruht |
| sie | hatten | geruht |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.