weihen [ˈvaɪən] VERB μεταβ
1. weihen (Gegenstand):
- weihen
-
Weihe <-, -n> [ˈvaɪə] SUBST θηλ
2. Weihe (Priesterweihe):
-
- χειροτονία θηλ
| ich | weihe |
|---|---|
| du | weihst |
| er/sie/es | weiht |
| wir | weihen |
| ihr | weiht |
| sie | weihen |
| ich | weihte |
|---|---|
| du | weihtest |
| er/sie/es | weihte |
| wir | weihten |
| ihr | weihtet |
| sie | weihten |
| ich | habe | geweiht |
|---|---|---|
| du | hast | geweiht |
| er/sie/es | hat | geweiht |
| wir | haben | geweiht |
| ihr | habt | geweiht |
| sie | haben | geweiht |
| ich | hatte | geweiht |
|---|---|---|
| du | hattest | geweiht |
| er/sie/es | hatte | geweiht |
| wir | hatten | geweiht |
| ihr | hattet | geweiht |
| sie | hatten | geweiht |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.