Erbin <-, -nen> [ˈɛrbɪn] SUBST θηλ
- Erbin
- κληρονόμος θηλ
Erbe1 <-s> [ˈɛrbə] SUBST ουδ ενικ (Erbschaft)
Erbe2 <-n, -n> [ˈɛrbə] SUBST αρσ (Person)
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν διαθέσιμα παραδείγματα προτάσεων
Δοκίμασε με μια άλλη καταχώριση.
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγμένα από τη συντακτική ομάδα της PONS)
Nach dem Tod ihres Vaters 1271 wurde sie seine Erbin.
de.wikipedia.org Eine Erbin lebte bis 1993 in der großväterlichen Wohnung im dritten Obergeschoss.
de.wikipedia.org Hauptfigur ist ein Ingenieur, der die Erbin der Fabrik heiratet.
de.wikipedia.org Sie war somit eine wohlhabende Erbin und eine politisch hochwertige Heiratskandidatin.
de.wikipedia.org Sie übergibt ihrem Kollegen Liebesbriefe, die beweisen, dass der Verstorbene die Erbin wirklich liebte.
de.wikipedia.org