I. individuel(le) [ɛ͂dividɥɛl] ΕΠΊΘ
- individuel(le)
-
- individuel(le) propriété
-
- individuel(le) propriété
-
- individuel(le) propriété
-
- individuel(le) responsabilité, initiative
-
- individuel(le) responsabilité, initiative
-
- individuel(le) épreuve, réclamation
-
- individuel(le) destin, cas
-
- sport individuel
- Einzelwettkampf αρσ
II. individuel(le) [ɛ͂dividɥɛl] ΟΥΣ αρσ(θηλ) (sportif)
- individuel(le)
-
individuel
individuel → personnel
- individuel
-
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.