animal <-aux> [animal, o] ΟΥΣ αρσ
1. animal:
2. animal (être humain):
animal(e) <-aux> [animal, o] ΕΠΊΘ
1. animal:
2. animal (rapporté à l'homme):
- animal(e) instinct, comportement
-
- animal(e) confiance
-
3. animal μειωτ (bestial):
- animal(e)
-
PONS OpenDictΠροσθήκη λήμματος
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Παραδείγματα από το λεξικό PONS (ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
Certains vont résolument sélectionner l'aptitude bouchère de leurs animaux, donnant la shorthorn bouchère (beef shorthorn).
fr.wikipedia.org Tel avant-train d’animal manque, car il a été recouvert par la calcite.
fr.wikipedia.org L'imitation d'origine animale est quant à elle fabriquée avec un mélange de gélatine et de gomme coagulées dans une solution de sels métalliques.
fr.wikipedia.org Il est voûté et a les pieds de guingois, l'un étant celui d'un être humain tandis que l'autre est celui d'un animal tel que cerf, pécari, tortue, coq, etc.
fr.wikipedia.org L'ours était également défini dans la constitution comme un animal héraldique.
fr.wikipedia.org