ste·reo1 <-os> [ˈsteriəʊ] ΟΥΣ
1. stereo no πλ (transmission):
- stereo
- stereo αρσ
- stereo
- stereofonija θηλ
ste·reo2 [ˈsteriəʊ] ΕΠΊΘ
stereo συντομογραφία: stereophonic:
- stereo
- stereo
ste·reo·phon·ic [ˌsteriə(ʊ)ˈfɒnɪk] ΕΠΊΘ
PONS OpenDictΠροσθήκη λήμματος
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
In the 1950s most record players were monophonic and had relatively low sound quality; few consumers could afford high-quality stereophonic sound systems.
en.wikipedia.org Known as the father of stereophonic sound he is credited with the invention of the audiometer and hearing aid.
en.wikipedia.org The reconstruction additionally marks the first time the film was presented in stereophonic sound.
en.wikipedia.org This timing coincided with the launch of the stereophonic phonograph record.
en.wikipedia.org These processes could give theatergoers an experience that television could not at that timecolor, stereophonic sound and panoramic vision.
en.wikipedia.org