Vergnügen <-s, -> [fɛɐˈgnyːgən] SUBST ουδ
2. Vergnügen nur ενικ (Freude):
-
Vergnügen
-
χαρά θηλ
3. Vergnügen nur ενικ (Spaß):
4. Vergnügen SUBST mst ενικ (Amüsement, Unterhaltung):
-
Vergnügen
-
διασκέδαση θηλ
-
Vergnügen
-
ψυχαγωγία θηλ
-
viel Vergnügen!
5. Vergnügen (Veranstaltung):
-
Vergnügen
-
γλέντι ουδ