I. disarticolare [dizartikoˈlare] ΡΉΜΑ μεταβ (slogare)
II. disarticolarsi ΡΉΜΑ αυτοπ ρήμα (slogarsi)
-
- disarticolare also ΙΑΤΡ
-
- disarticolare
| io | disarticolo |
|---|---|
| tu | disarticoli |
| lui/lei/Lei | disarticola |
| noi | disarticoliamo |
| voi | disarticolate |
| loro | disarticolano |
| io | disarticolavo |
|---|---|
| tu | disarticolavi |
| lui/lei/Lei | disarticolava |
| noi | disarticolavamo |
| voi | disarticolavate |
| loro | disarticolavano |
| io | disarticolai |
|---|---|
| tu | disarticolasti |
| lui/lei/Lei | disarticolò |
| noi | disarticolammo |
| voi | disarticolaste |
| loro | disarticolarono |
| io | disarticolerò |
|---|---|
| tu | disarticolerai |
| lui/lei/Lei | disarticolerà |
| noi | disarticoleremo |
| voi | disarticolerete |
| loro | disarticoleranno |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.