imponieren [ɪmpoˈniːrən] VERB αμετάβ
| ich | imponiere |
|---|---|
| du | imponierst |
| er/sie/es | imponiert |
| wir | imponieren |
| ihr | imponiert |
| sie | imponieren |
| ich | imponierte |
|---|---|
| du | imponiertest |
| er/sie/es | imponierte |
| wir | imponierten |
| ihr | imponiertet |
| sie | imponierten |
| ich | habe | imponiert |
|---|---|---|
| du | hast | imponiert |
| er/sie/es | hat | imponiert |
| wir | haben | imponiert |
| ihr | habt | imponiert |
| sie | haben | imponiert |
| ich | hatte | imponiert |
|---|---|---|
| du | hattest | imponiert |
| er/sie/es | hatte | imponiert |
| wir | hatten | imponiert |
| ihr | hattet | imponiert |
| sie | hatten | imponiert |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.