gepfiffen [gəˈpfɪfən]
gepfiffen part πρκ von pfeifen
I. pfeifen <pfeift, pfiff, gepfiffen> [ˈpfaɪfən] VERB μεταβ/αμετάβ (auf Pfeife, mit Mund)
I. pfeifen <pfeift, pfiff, gepfiffen> [ˈpfaɪfən] VERB μεταβ/αμετάβ (auf Pfeife, mit Mund)
| ich | pfeife | 
|---|---|
| du | pfeifst | 
| er/sie/es | pfeift | 
| wir | pfeifen | 
| ihr | pfeift | 
| sie | pfeifen | 
| ich | pfiff | 
|---|---|
| du | pfiffst | 
| er/sie/es | pfiff | 
| wir | pfiffen | 
| ihr | pfifft | 
| sie | pfiffen | 
| ich | habe | gepfiffen | 
|---|---|---|
| du | hast | gepfiffen | 
| er/sie/es | hat | gepfiffen | 
| wir | haben | gepfiffen | 
| ihr | habt | gepfiffen | 
| sie | haben | gepfiffen | 
| ich | hatte | gepfiffen | 
|---|---|---|
| du | hattest | gepfiffen | 
| er/sie/es | hatte | gepfiffen | 
| wir | hatten | gepfiffen | 
| ihr | hattet | gepfiffen | 
| sie | hatten | gepfiffen | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
